🕯 İçsel Evim ve Bir Kavanoz Tarçın

(ya da duygusal mühürleme neden işe yarar?)

Bazı günler olur ya…
Hani içimizde bir düşünce, bir duygu, bir anı…
Bir oraya bir buraya gider gelir.
Mutfaktan salona.
Kalpten zihne.
Bir görünüp bir kaybolur.
Ama biz biliriz:
O sadece bir hatıra değil.
Bir hissin misafiridir.
Ve biz ona bazen çay koyarız.
Kimi zaman kapıyı açarız.
Kimi zaman da içimizden geçiririz:

“Acaba artık kendi köşesine çekilse mi?”

🍵 İçsel Ev Nedir, Nasıl Kurulur?

Ben bazen gözlerimi kapatıp içimde bir ev hayal ederim.
— Amerikan mutfaklı.
— Şeffaf perdeli.
— Ortasında bir masa var, üzerinde limonlu kek duruyor.
Bu evde geçmişim, hayallerim, üzüntülerim ve umutlarım birer odaya yerleşmiş durumda.
Kimi gün biri fazla konuşuyor.
Kimi gün biri eşyaları dağıtıyor.

Ve işte o günlerde içimden bir ses fısıldıyor:

“Artık bu odayı toparlamanın vakti geldi.”

🧠 Bilim Diyor ki: “Mühürlemek” Beyni Rahatlatır

Biz buna “ritüel” diyoruz ama beyin “konsolidasyon” diyor.
Yani yaşadığın bir şeyi anlamlı bir çerçeveye yerleştirip,
duygusal olarak işlediğinde ve sembolik bir hareketle tamamlarsan:
Beyin o anıyı şöyle kodluyor:

✔ “Tamam. Bu yaşandı. Artık sürekli alarma geçmeye gerek yok.”

Bu yüzden küçük bir şey gibi görünen bir hareket —
bir kavanoz kapatmak, bir mum söndürmek, bir cümle kurmak —
aslında zihninde bir “bitti” sinyali yaratıyor.
Ve bu küçük bitti’ler, seni yavaş yavaş toparlıyor.

🕊 O Zaman Ne Yapalım?

Bu yazıyı okuduktan sonra küçük bir şey yapmanı istiyorum.

Git mutfağa.
Bir kavanoz seç.
Tarçın varsa güzel kokar.

Yoksa da olur, çünkü mesele kokuda değil — kapatmakta 😊
Kokla.
Ve sonra bilerek, niyetle kapağını kapat.
Kendi içinden şu cümleyi geçir:

“Artık bunu ben seçiyorum.”

İşte bu, senin mühürleme ritüelin.
Ne unutmak için…
Ne de bastırmak için…
Sadece yerini değiştirmek için.

📦 Ve Son Oda Düzenlemesi

İçsel evimizde herkes bir yer bulur.
Ama sen ev sahibisin.
Artık biliyorsun ki, salonda dolaşan her hatıraya çay koymak zorunda değilsin.
Bazılarını anı rafına koyarsın.
Tozunu alırsın bazen.
Ama yaşamazsın onunla.

Ve o rafın üstünde duran eski bir fincan gibi,
Bazı duygular da sadece geçmişin ışığında parlar.

Çünkü senin yeni bir çay koyacağın,
yeni gülüşler için açacağın kapılar var.

Ve en önemlisi:
Ve en önemlisi:
Artık bu evin havası iç sesimle uyumlu.
Duvarlar aynı, ama yankı başka:
Bu kez beni anlatıyor.”
🕯
Sevgilerle,
Glossy Muse